Τον Θοδωρή Αθερίδη υποδέχτηκαν στο "Στούντιο 4" της Τετάρτης η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος. Ο γνωστός ηθοποιός παραχώρησε μία συνέντευξη στη διάρκεια της οποίας αναφέρθηκε στις απώλειες που τον σημάδεψαν τον τελευταίο καιρό.
Πέρα από τον θάνατο της μητέρας του, ο Θοδωρής Αθερίδης είχε να αντιμετωπίσει την απώλεια του πνευματικού του: "Είχα πνευματικό, πέθανε. Δεν βρήκα άλλον. Δεν έψαξα τον πρώτο μου πνευματικό, προέκυψε μέσω μίας φίλης μου. Ήταν πολύ power ο τύπος".
Του λείπει ένας άνθρωπος να επικοινωνεί με αυτόν τον -πνευματικό- τρόπο; Ο ίδιος απάντησε πάνω σε αυτό: "Αυτόν τον έχω πεθυμήσει (τον πνευματικό) γιατί πέρναγα και τον έβλεπα, τον έχω πεθυμήσει που δεν το βλέπω. Αλλά, χαίρομαι γι' αυτόν. Δηλαδή, μπορώ να πω ότι είναι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή μου που πέθανε και δεν στεναχωρήθηκα. Χάρηκε που πέθανε, είχε κουραστεί, η υγεία του ήταν κλονισμένη, δεν μπορούσε από το ζάχαρο ο καημένος, τον έφερναν με το ζόρι να κάνει λειτουργία. Οπότε, ησύχασε, από κορονοϊό έφυγε".
Περνώντας στην απώλεια της μητέρας του, ο Θοδωρής Αθερίδης είπε: "Η μαμά μου ήταν 92 χρονών, έχει σημασία. Τα τελευταία δύο χρόνια είχε σπάσει το ισχίο της και ενώ ήταν μία γυναίκα που μαγείρευε, που έκανε πράγματα κτλ, δεν ξανατόλμησε να σηκωθεί ενώ μπορούσε. Όταν ήταν στο κρεβάτι άρχισε να ξεχνάει, πήγαινες να τη δεις και δεν το θυμόταν. 'Έκανε μία ουρολοίμωξη […] μετά έκανε νεφρική ανεπάρκεια και πέθανε".
Και πρόσθεσε: "Δεν στεναχωρήθηκα για τη μαμά μου γιατί τα τελευταία 30 χρόνια, τουλάχιστον από τότε που πέθανε ο πατέρας μου, ήταν περιστοιχισμένη από ανθρώπους που την αγαπούσαν, που τη φρόντιζαν. Ας πούμε, εγώ με την αδερφή μου δεν μαλώσαμε ποτέ, τα αδέρφια να μαλώνουν είναι τεράστια πληγή για έναν γονιό. Ήμασταν ενωμένοι από πάνω της. Έφυγε πλήρης ημερών και με πολλή αγάπη. Μόνο την ευχή της αφήνει πίσω".
Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας: "Φοβόμουν, ναι. Με ενημέρωνε η αδερφή μου και εγώ ενημέρωνα εκείνη. Η κόρη μου είχε πάρα πολύ στενή σχέση με τη γιαγιά της".
Ο Θοδωρής Αθερίδης αναφέρθηκε σύντομα στις τελευταίες ημέρες της μητέρας του: "Τις τελευταίες ημέρες με έπαιρναν οι γιατροί τηλέφωνο να με ενημερώσουν για την κατάσταση και ούτε με ενδιέφερε. Τους ρώτησα αν καταλαβαίνει και αν πονάει. "Όχι" μου απάντησαν και είπα "εντάξει". Δεν ήθελα να καταλαβαίνει και να τρομάξει και δεν ήθελα να πονάει. Σε αυτήν την ηλικία το να πονάς κιόλας είναι...".
Τι άλλαξε μετά τον θάνατο της μητέρας του; "Απαλλάχθηκα από κάτι ενοχικά που έχω. 3.000 άτομα με πήραν για να μου πουν συλλυπητήρια, δεν το σήκωσα σε κανέναν. Εγώ, ποιος, εγώ, που έχω ενοχή να μη σηκώσω το τηλέφωνο. Αισθάνθηκα ότι η μητέρα μου φεύγοντας μου είπε "χαλάρωσε και λίγο". Το μόνο άγχος που είχα όσο ζούσε η μάνα μου ήταν μη τυχόν και μάθει ότι έπαθα εγκεφαλικό το 2019. Ήταν τεράστιο βάρος, άν άκουγε ότι έπαθα εγκεφαλικό, θα πέθαινε εκείνη την ώρα. Τους παρακάλεσα να μη μαθευτεί στην κλινική. Κάτι της είπαν και την επόμενη ημέρα αλλά με παίρνει τηλέφωνο την ώρα που έβγαινα από το νοσοκομείο".
Αυτήν τη φορά, ο Θοδωρής Αθερίδης ήταν σε θέση να μιλήσει για το εγκεφαλικό του: "Δεν έχω μιλήσει ποτέ για το εγκεφαλικό γιατί ζούσε η μάνα μου. Το έπαθα τρία λεπτά πριν ξεκινήσει η απογευματινή παράσταση, έπαιζα με τον Κούρκουλο τότε. Έφτιαχνα τη γραβάτα μου στον καθρέφτη, λέει ο φροντιστής "χτυπάω τρίτο κουδούνι" και κάναμε πλάκες. Ξαφνικά, νιώθω ένα μούδιασμα στο χέρι, στη γλώσσα, σε όλο μου το μάγουλο, πρώτη φορά στη ζωή μου. 'Έρεξα στον Άλκη και του λέω "παθαίνω εγκεφαλικό". "Μια χαρά είσαι" μου απάντησε. Κατά τη διάρκεια της παράστασης που μου έχει περάσει όλο αυτό, πάω να τινάξω το τσιγάρο όπως έπρεπε να κάνω στην παράσταση και μου κόβονται τα πόδια. Με κατάλαβε ο Άλκης. Φωνάξαμε γιατρό και είπε ότι θέλω μαγνητική. Φάγαμε τη βραδινή παράσταση, πήγα για μαγνητική και ήταν εγκεφαλικό. Γλίτωσα από τη θρομβόλυση".
Ο Θοδωρής Αθερίδης έμεινε δύο μέρες στην εντατική: "Την επόμενη ημέρα είχα να βαφτίσω τα παιδιά της Νάθενα και πήγε η Σμαράγδα μόνη της και τα βάφτισε. Θεωρούμαι και εγώ νονός. Έκατσα 48 ώρες στην εντατική και μετά έκανα παράσταση ξανά. Ήμουν χαρούμενος που ζω".