Στο "After Dark" βρέθηκε καλεσμένος ο Νίκος Κοκλώνης και παραχώρησε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη, στην οποία μίλησε για τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του στα δύσκολα.
Αναφέροντας πως αν θα άλλαζε κάτι από το παρελθόν του, αυτό θα ήταν το να μη φύγει από τη Νέα Υόρκη το 2013, ο Νίκος Κοκλώνης μίλησε για το πώς φαντάζεται το μέλλον του, σημειώνοντας πως "Δεν ξέρω πώς θα είμαι σε 10 χρόνια. Εύχομαι να είμαι καλά και προσπαθώ να ζω τη στιγμή. Μου έχει αποδείξει η ζωή, μέχρι τώρα ότι τα πάντα μπορεί να ανατραπούν. Άρα εύχομαι αν γίνει κάτι στραβό, να έχω 10 φίλους δίπλα μου, να μπορώ να πιαστώ μέχρι να ξανανέβω. Για αυτό όταν βλέπω κόσμο που με έχει ανάγκη, προσπαθώ να βοηθήσω, γιατί βλέπω τον εαυτό μου μέσα στο πρόβλημα που έχουν και σκέφτομαι ότι θα ήθελα κι εγώ να υπάρχει ένας Νίκος που θα με βοηθήσει στο μέλλον." είπε αρχικά ο γνωστός παρουσιαστής και παραγωγός.
Συμπλήρωσε μάλιστα πως "Πριν 1,5 χρόνο ακούστηκαν όλα αυτά τα τρελά πράγματα για εμένα. Μπορεί να είχα κάνει 1000 πράγματα. Αυτά δεν τα είχα κάνει και στάθηκαν δίπλα μου και τους ευχαριστώ, όλοι σχεδόν οι ιδιοκτήτες καναλιών. Θα μπορούσαν να με είχαν πετάξει, θα μπορούσε να μην υπήρχε η Barking, 600 οικογένειες κι εγώ μαζί, να μην είχαμε να φάμε ή να ψάχναμε δουλειά. Όμως βρέθηκαν αυτοί οι τρεις καλοί συνεργάτες, και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον Πάνο Κυριακόπουλο και στον Βαγγέλη Μαρινάκη και στον Ιβάν Σαββίδη, που όλη αυτή συμφωνία (σ.σ. με το Open) έγινε μέσα σε αυτό το πρόβλημα και μου είπαν 'Νίκο μου ξέρουμε τι είσαι και δεν είσαι, που μπορεί να τα κάνεις χάλια και πού όχι. Εμείς θα σε στηρίξουμε'. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Για αυτό, για εμένα αυτοί οι τρεις άνθρωποι και φυσικά η οικογένεια Βαρδινογιάννη, είναι πολύ σημαντικοί στη ζωή μου".
Ο Νίκος Κοκλώνης, μιλώντας για τους ανθρώπους που τον πρόδωσαν, δε δίστασε να αποκαλύψει πως "Μία από τις μεγαλύτερες φοβίες που έχω είναι μην ξαναβρεθώ σε αυτή τη δύσκολη θέση. Όμως αυτό είναι η ζωή. Είδα κόσμο που δούλευε για εμένα και τους είχα ευεργετήσει σε τεράστιο βαθμό, αργότερα να με βρίζουν. Είδα κόσμο που περνούσα και μου έλεγαν πόσο καλός είμαι, να λένε 'Άντε μωρέ αυτός, το λαμόγιο'. Οι ίδιοι άνθρωποι που τους πλήρωνα και έδινα και παραπάνω. Είδα κόσμο που πλήρωνα και έκανα γιορτές για αυτούς, που τους στήριζα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο να λένε 'Το περιμέναμε. Σιγά μην τα κατάφερνε ο Νικολάκης'. Όλα αυτά τα έζησα. Όταν όμως ξανανέβηκα είπα χαλάλι τα κλάματα και οι δυσκολίες, γιατί πήρα μαθήματα. Τα ίδια κάνω και τώρα αλλά λίγο καλύτερα. Είμαι ανοιχτός γιατί βάσει χαρακτήρα εμπιστεύομαι εύκολα. Δεν είμαι ανόητος απλά πιστεύω στην καλή πρόθεση των ανθρώπων. Δε βλέπω την κακή τους πλευρά, γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ έτσι. Αν με βάλεις να κάνω ίντριγκα ή σχέδιο για το πώς θα καταρρεύσει κάποιος, δεν ξέρω να το κάνω. Δεν μπορώ, δεν υπάρχει στο μυαλό μου και για αυτό δεν κρατάω κακίες… Δεν μπορώ να δω ανταγωνιστικά κάποιον που θεωρώ φίλο μου… Μπορεί να τσατιστώ με κάποιον που θα πει κάτι κακό, χιλιάδες φορές έχει τύχει. Θα το ξεχάσω όμως" είπε καταληκτικά.