Η νέα απάντηση της Ελεονώρας Μελέτη: “Με λένε πόρνη, φασίστρια, δολοφόνο – Δεν φοβάμαι κανέναν”

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια, επώδυνης θεραπείας , πείσμα κ πίστη για να μπορέσω να χτίσω ψυχική ανθεκτικότητα κ να πιστέψω κ πάλι στον εαυτό μου. Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όχι από τα μίντια. Η παθογένεια εντοπίζεται στα κοινωνικά δίκτυα.

Δέχομαι εδώ κ λίγες μέρες χυδαία, ανεξέλεγκτη κ απροκάλυπτη βία με αφορμή την υποψηφιότητα μου για την ευρωβουλή.

Με λένε πόρνη, φασίστρια, δολοφόνο, ακατάλληλη μάνα ,και δεκάδες άλλους σεξιστικούς και κακοποιητικούς χαρακτηρισμούς, μου εύχονται καρκίνο, ψόφο κ δεκάδες άλλες ευφάνταστες κατάρες, στο πλαίσιο μιας προπαγάνδας που στόχο έχει μέσα από τη δολοφονία χαρακτήρων να δημιουργήσει εντυπώσεις.

Αυτό το Τέρας της βίας, του μίσους, της κακοποίησης κ της χυδαίας κοινωνικής αθλιότητας, είναι ένας από τους λόγους που με έσπρωξε χρόνια τώρα να ασχοληθώ με τα κοινωνικά ζητήματα, εκφράζοντας τους προβληματισμούς μου μέσα από εκπομπές που σήμερα εργαλειοποιούνται ενώ κάποτε εκθειάζονταν, μέσα από βιβλία που έγιναν best seller, μέσα από τη συμμετοχή μου σε οργανωμένες δράσεις χωρίς κανέναν προσωπικό όφελος, κ τώρα διεκδικώντας να το κάνω κ μέσα από πιο επισήμους φορείς όπως η ευρωβουλή.

Ως θύμα κακοποίησης, κ μάλιστα σε κοινή θέα, με κακοποιητές τόσο αυτούς που επιτίθενται όσο κ εκείνους που το διασκεδάζουν, αλλά κυρίως ως γυναίκα που κατάφερε να βγει από αυτό αλώβητη κ πιο δυνατή, δυναμική, ανθεκτική, αποφασιστική και ακέραιη, δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν.

Είμαι εδώ, όρθια, υγιής, με εκείνους που με ξέρουν, να με στηρίζουν κ να μου δίνουν δύναμη, να προχωρήσω παρακάτω βλέποντας μόνο το στόχο.

Το τέρας αυτό, ένα ερμαφρόδιτο αρρωστημένης πατριαρχείας αλλά κ εσωτερικευμενου μισογυνισμού ( δυστυχώς κακοποιητές στη προκειμένη είναι κ αντρες κ γυναίκες) εγώ το κοιτάω στα Μάτια, κ
Είναι το ίδιο που δεν θα σταματήσω ποτέ , με κάθε ευκαιρία να πολεμάω, από όποιο πόστο κ με οποίο μέσο.