Η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος υποδέχτηκαν πρώτη φορά στο "Στούντιο 4" την Κωνσταντίνα.
Η δημοφιλής τραγουδίστρια παραχώρησε μία συνέντευξη στους παρουσιαστές της ΕΡΤ, κατά τη διάρκεια της οποίας θυμήθηκε σημαντικές στιγμές της καριέρας της: "Ήταν εποχές που κάθε χρόνο βγάζαμε δίσκο, εποχή που δουλεύαμε έξι ημέρες την εβδομάδα, εποχή που οι εταιρείες έδιναν πολύ μεγάλα κεφάλαια για να κάνουν ένα βίντεο κλιπ, έχω κάνει βίντεο κλιπ στο Κάιρο, στη Μάλτα, μεγάλες παραγωγές"
Η ίδια συνέχισε λέγοντας: "Ποτέ δεν γκρίνιαξα, είχα ανθρώπους δίπλα μου που μου έλεγαν αυτό που ήθελα. Η καθημερινότητα είναι πραγματικά σκληρή αλλά νιώθεις δημιουργική […] Τώρα γκρινιάζω γιατί δεν υπάρχουν οι προδιαγραφές για να κάνεις αυτά που κάναμε τότε. Θέλω να κάνω πράγματα και δεν υπάρχει δυνατότητα, εδώ υπάρχει γκρίνια πραγματικά. Είναι και οι δυνάμεις μου πεσμένες. Θυμάμαι να τελειώνω από μαγαζί, να κάθομαι βαμμένη, να μην ξεβαφτώ γιατί το πρωί είχα να πάω καλεσμένη σε τηλεοπτική εκπομπή".
Σε άλλο σημείο, η Κωνσταντίνα μίλησε για τον πατέρα της, ο οποίος αγνοείται ύστερα από τα τραγικά γεγονότα στην Κύπρο.
Για το πώς βίωσε εκείνη την εισβολή, η Κωνσταντίνα είπε: "Μπήκαν οι Τούρκοι στη δεύτερη εισβολή στην Αμμόχωστο και φύγαμε μέσα από σφαίρες, από πυροβολισμούς. Αυτά είναι χαραγμένα βαθιά μέσα μου. Αυτό που με συγκλόνισε συνέβη δύο εβδομάδες πριν την εισβολή, έγινε το πραξικόπημα, έγινε ανακωχή, πήγαμε σούπερ μάρκετ. Ξαφνικά είχαν στήσει μπλόκο απέναντι από το σούπερ μάρκετ, σταμάτησαν ένα τζιπ, αυτοί που ήταν μέσα στο τζιπ άρχισαν να τρέχουν, να τους ρίχνουν με το όπλο. Τον έναν τον κράταγαν δύο και τρίτος ερχόταν κατά πάνω του με το πολυβόλο. Έγινε μπροστά στα μάτια μας. Είναι σκληρές εικόνες, εγώ θα έλεγα ότι αυτά τα κουβαλάς μέσα σου. Δεν μπορώ να δω τη σειρά "Famagusta" γιατί νιώθω ότι θα μου ξύσει τις πληγές μου, οπότε θέλω να προστατεύσω τον εαυτό μου".
Περνώντας στον πατέρα της, η Κωνσταντίνα ανέφερε: "Ο μπαμπάς μου ήταν ένας αγνοούμενος της Κύπρου. Συνέλαβαν τα αδέρφια μου και πυροβόλησαν τον πατέρα μου […] Μέχρι που ζούσε η μητέρα μου δεν αναφερόμασταν σε όλα αυτά, ο ένας μου ο αδερφός θέλει να αναπολεί γεγονότα, η αδερφή μου θέλει να τα σβήσει τελείως. Εγώ είμαι στα χαμένα, δεν ξέρω αν θέλω ή αν δεν θέλω να μιλάω γι' αυτό. Βλέπω ότι όταν αναφέρομαι σε αυτά δεν νιώθω και πολύ καλά, με ρίχνει όταν μιλάω για τα γεγονότα της Κύπρου αλλά πρέπει να τα αναφέρουμε γιατί τείνει να ξεχαστεί".
Η μητέρα της, μέχρι και τον θάνατό της το 2007 πίστευε πως ο ο άντρας της είναι ζωντανός.
"Από το 2003 σταμάτησα να ελπίζω ότι ο πατέρας μου θα γυρίσει, θυμάμαι ζούσε η μητέρα μου, είχα δώσει μία συνέντευξη και είχα πει ότι πέρασαν τα χρόνια και ότι αν βρούμε τον πατέρα μου θα τον βρούμε σε κάποιον τάφο. Η μητέρα μου μου είπε "Πώς παρασύρθηκες κόρη μου και είπες αυτό το πράγμα; Ο πατέρας σου ζει" δήλωσε η Κωνσταντίνα.