Για την παρασημοφόρηση της θείας της, της Μαρίας Μενεγάκη, ως αξιωματούχος Γραμμάτων και Τεχνών από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού μίλησε η Ελένη Μενεγάκη στην εκπομπή της Τρίτης.
Η διάσημη παρουσιάστρια βρέθηκε στο πλευρό της θείας της για να την καμαρώσει στη μεγάλη της στιγμή.
Διαβάστε Επίσης
Η διάσημη παρουσιάστρια δήλωσε αρχικά: "Εάν μπορεί να αισθανθεί κάποιος υπερήφανος για κάποιον μεγαλύτερό του, έναν άνθρωπο της οικογένειάς του με πολύ μεγάλη διαδρομή που πάντα είχε την πρώτη θέση στη ζωή της, τα γράμματα, τον πολιτισμό και την αγάπη της πραγματικά για την Γαλλία, τον πολιτισμό και την ιστορία της, το φεμινισμό της Γαλλίας. Όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στην τηλεόραση έχω γνωρίσει εκατοντάδες μαθητές που πέρασαν από τα χέρια της θείας μου. Όλοι μου έχουν μιλήσει με όμορφα λόγια κι έχω αισθανθεί πραγματικά υπερήφανη γιατί είναι αυτό που λες ότι είμαστε από το ίδιο αίμα, είμαστε οικογένεια. Είναι αδερφή του πατέρα μου, τον οποίο έχω χάσει από 2,5 χρονών. Καλώς ή κακώς, υπέροχο για εμένα είναι ότι μοιάζουμε πάρα πολύ και πολύ εύκολα στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου μού έλεγαν: "μήπως είναι η μαμά σου ή θεία σου η κυρία Μενεγάκη που είναι στο πανεπιστήμιο;"".
Η Ελένη Μενεγάκη δεν ξέχασε να ευχαριστήσει την Ελεονώρα Μελέτη που μιλά πάντα με ωραία λόγια για τη θεία της, η οποία υπήρξε καθηγήτριά της όσο η Ελεονώρα Μελέτη φοιτούσε στη Γαλλική φιλολογία.
"Μέσα σε αυτές θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην Ελεονώρα Μελέτη, η οποία πάντα όταν θα ανεβάσω κάτι με τη θεία μου θα γράψει από κάτω ότι "ήταν η εξαιρετική μου καθηγήτρια"…. Πάντα με εντυπωσιάζει όταν μου λένε ότι "έχω σπουδάσει αυτό από τη θεία σου και το αγάπησα για αυτό"" ανέφερε η Ελένη Μενεγάκη.
Η Ελένη Μενεγάκη δήλωσε κλείνοντας: "Έχω πει εκατό φορές ότι αυτός ο χώρος δεν είναι δικός μου, αλλά μου τον δίνουν για να παρουσιάζω κάποια πράγματα και δεν θέλω να τον χρησιμοποιώ για αυτό, αλλά πήραμε πολύ μεγάλη ευχαρίστηση όσοι είμαστε πια σε αυτήν την οικογένεια, που κάποτε ήταν πολύ πιο μεγάλη και κάποιοι έχουν φύγει γιατί τα χρόνια περνάνε. Υπερήφανη για τη θεία μου και αισθάνθηκα συγκίνηση όταν έκανε μία ξεχωριστή μνεία στον παππού μου, στον πατέρα της κι είπε… τα έχασα και έκλαιγα γιατί την άκουγα να λέει πόσο σημαντική ήταν η στήριξη του πατέρα της -σας θυμίζω την εποχή – στο να μην γίνει απλά μία γυναίκα που θα ασχοληθεί με τα παιδιά της, αλλά αυτό που αγαπά πολύ να το προχωρήσει στη ζωή της και να δώσει την καρδιά της".