
Η Ευγενία Παναγοπούλου παραχώρησε συνέντευξη στην Τζώρτζια Συρίχα για το περιοδικό "You". Η γνωστή ηθοποιός αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην επαγγελματική της ζωή αλλά και στη συνεργασία της με τον Πέτρο Φιλιππίδη.
Η Ευγενία Παναγοπούλου μίλησε για τη στιγμή της διαδρομή της που παράτησε την υποκριτική: "Ναι, μετά την "Κλινική Περίπτωση" δέχτηκα ένα πισώπλατο μαχαίρωμα από ανθρώπους του χώρου, που αισθάνθηκα ότι εγώ δεν μπορώ να ανήκω εδώ,, ήμουν τελικά "σαν τη μύγα μες το γάλα", δεν άντεχε το στομάχι μου, ένιωθα πολύ ευαίσθητη, αυθόρμητη, αγαθιάρα και ειλικρινής γι' αυτόν τον χώρο. Δεν μπορούσα να υποκρίνομαι με τις ανθρώπινες σχέσεις. Ήταν ένα τεράστιο σοκ για μένα εκείνο το διάστημα, έφυγα για το Λονδίνο για να κάνω κάποια πράγματα, εκεί δούλευα παράλληλα και απομόνωσα τον εαυτό μου. Δυστυχώς όλο αυτό είχε τραγική κατάληξη, στον τρίτο χρόνο γύρισα πίσω και πέρασα βαθιά θλίψη που έτεινε να γίνει κατάθλιψη".
Και συνέχισε: "Έφτασα σε ένα τέλμα, δεν είχε νόημα τίποτα, κλείστηκα σε ένα σπίτι, με έβγαλε στη ζωή ένα τηλέφωνο από τη σκηνοθέτιδα Μαρία Λάφη για μια δουλειά στην Κύπρο. Ακόμα ένα δώρο και φύλακας άγγελός μου ήταν ο αξέχαστος Χρήστος Σιμαρδάνης που του είπα αμέσως τι μου συμβαίνει. Ξαναβρήκα την Ευγενία που ονειρευόταν μέρα με τη μέρα, είχα περάσει δύο χρόνια που δεν είχα κάνει όνειρα, δεν ξεχνάω, αλλά δεν θέλω κιόλας να θυμάμαι τον πάτο που είχα πιάσει εκείνη την περίοδο της ζωής μου. Δεν θέλω να ξαναδώ έτσι τον εαυτό μου, να μην μπορώ να ζήσω, θέλω να παραμείνω με πάθος για τη ζωή και τους ανθρώπους και το παλεύω κάθε μέρα".
Όσον αφορά τον Πέτρο Φιλιππίδη και την ταραγμένη συνεργασία τους, η Ευγενία Παναγοπούλου είπε: "Δεν θέλω αρχικά να τον δω μπροστά μου, αλλά δεν ξέρω τι θα έκανα εάν τον έβλεπα. Αντίστοιχα δεν ξέρω τι θα έκανε και εκείνος εάν με έβλεπε".
Στη συνέχεια, η Ευγενία Παναγοπούλου σχολίασε το ενδεχόμενο επιστροφής του στα καλλιτεχνικά δρώμενα, λέγοντας: "Με το καλό! Είναι ένα αδιανόητο ταλέντο και αυτό δεν μπορώ να του το πάρω, έχει γράψει ιστορία. Γνωρίζει το θέατρο καλύτερα από τις παλάμες του. Δεν θα ξαναδούλευα μαζί του, αλλά δεν θέλω κιόλας να καταστραφεί κανένας και να τελειώσει η ζωή του. Δεν είναι κακό να παραδεχόμαστε τα λάθη μας. Εγώ έχω παραδεχτεί τα δικά μου στα πλαίσια μιας απρεπούς μου συμπεριφοράς και πίστεψέ με δεν ήταν καθόλου εύκολο. Και κεκεδισμό έπαθα και ίδρωσα αλλά το "συγγνώμη" που είπα με λύτρωσε, οπότε ο καθένας ας αποφασίσει για τη ζωή του, εάν θέλει να μετανοήσει ή όχι".