Η Δέσποινα Βανδή σε πρόσφατη συνέντευξη της μίλησε για τη σχέση της με τον Βασίλη Μπισμπίκη, αλλά και για τα παιδιά της.
Πάντα προστάτευες την οικογένειά σου, τα παιδιά σου, ως μια μαμά που ξέρει άριστα να διαφυλάσσει τη ζωή και το μεγάλωμά τους. Τώρα που τα δυο σου παιδιά έχουν μεγαλώσει, πως αντιμετωπίζουν τα αδιάκριτα, κάποιες φορές, φλας της δημοσιότητας, δεδομένου ότι δύσκολα πια μπορεί κανείς να κρύψει τις προσωπικές του στιγμές από τα social media.
Καταρχάς, είμαι πάρα πολύ περήφανη για τα παιδιά μου και για την πολύ δεμένη σχέση που έχουμε μεταξύ μας. Έχω αφιερώσει πολλές "εργατοώρες” στο μεγάλωμα τους. Κάτι που δεν έχω μετανιώσει στιγμή, καθώς τώρα βλέπω δύο παιδιά που πατάνε γερά στα πόδια τους. Γνωρίζουν από μωρά πως η δημοφιλία είναι ένα μέρος της ζωής μας, όπως γνωρίζουν την αλήθεια που υπάρχει πέρα από αυτήν. Τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη σε ό,τι κάνουν.
Η κόρη σου σπουδάζει στο Λονδίνο. Θα ήθελες να παραμείνει εκεί ώστε να συναντήσει πιο εξυπηρετικές ευκαιρία στην καριέρα της;
Δεν έχει σημασία τι θέλω εγώ, αλλά τι θέλει η Μελίνα και ο Γιώργος, τι ονειρεύονται και πώς θέλουν να χτίσουν το μέλλον τους. Όταν η κόρη μου έφυγε για το Λονδίνο, της είπα, "θα ξετυλίξεις μόνη σου το κουβάρι της ζωής σου και θα το πας όπου θέλεις. Εσύ θα χαράξεις τη διαδρομή σου. Αυτό που αγαπάς, αυτό να ακολουθήσεις.
Η Μελίνα και ο Γιώργος σου ανακοινώνουν ότι θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική και το τραγούδι. Τι απαντάς;
Τα παιδιά μου είναι ελεύθερα να επιλέξουν και να ασχοληθούν με ότι αυτά επιθυμούν. Θεωρώ ότι κανένα παιδί σε αυτές τις ηλικίες δεν μπορεί επί της ουσίας να γνωρίζει 100% τι είναι αυτό με το οποίο θα ήθελε να ασχοληθεί σε όλη του τη ζωή. Και εγώ, από την νομική και την πληροφορική, έγινε τραγουδίστρια.
Τους τελευταίους μήνες δεν έχεις διστάσει να μιλήσεις ή και να εκφράσεις δημόσια την αγάπη σου για τον σύντροφο σου, Βασίλη Μπισμπίκη. Πόσο αναζωογονητικό είναι να μιλάς ανοιχτά για αληθινό έρωτα, που τον μειώνεις τόσο όμορφα αλλά και ώριμα;
Δεν θα τον χαρακτήριζα αναζωογονητικό, όπως το θέτεις, καθόλου. Την αλήθεια μου απλώς μοιράζομαι.
Αγάπη ή έρωτας σε αυτή τη φάση τη ζωή σου;
Γιατί θα έπρεπε να τα διαχωρίσω αναγκαστικά; Και έρωτα και αγάπη βιώνω.
Γιατί ως λαός είμαστε ακόμη τόσο συντηρητικοί όσον αφορά τον έρωτα μετά τα 50;
Και εγώ θα σου απαντούσα: τι μας αφορά το τι κάνει ο καθένας στη ζωή του, από τη στιγμή που δε βλάπτει τη δική μας; Τι σχέση έχει η ηλικία, τι σχέση έχει η σεξουαλική ταυτότητα, τι σημασία έχει αν παντρεύτηκε η όχι, αν έχει κάνει παιδί ή όχι; Αυτό που θα έπρεπε να μας αφορά είναι το πώς εμείς οι ίδιοι θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, καταρχάς για τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση για τα παιδιά μας, τους συναδέλφους μας, τους φίλους μας και για το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο συνυπάρχουμε. Να μεγαλώνουμε με αξίες, μεγαλοψυχία και καλοσύνη. Η προσωπική μας χαρά θα έπρεπε να μας απασχολεί και, πάνω απ’ όλα, να ικανοποιούμε τις προσωπικές μας προσδοκίες και όχι τις προσδοκίες των άλλων.