Η Ρένια Λουιζίδου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό "DownTown" μα αφορμή την παράσταση "Sexy Laundry", στην οποία πρωταγωνιστεί με τον Σπύρο Παπαδόπουλο.
Η γνωστή ηθοποιός μίλησε αρχικά για το θέμα της ηλικίας, χωρίς να κρύψει ότι την ενοχλεί ο τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα αυτό μέσα από τα media.
Αναλυτικότερα, η Ρένια Λουιζίδου είπε αρχικά: "Ποτέ δεν έκρυψα την ηλικία μου ή τα κιλά μου. Αλλά μετά τα 50 δίνεις συνεντεύξεις και σε ρωτάνε αν έχεις κάνει πλαστική κι αν σε ενοχλεί που μεγαλώνεις, με ενοχλεί υπαρξιακά. Δεν κρύβω την ηλικία μου, κάποιες μικοεπεμβάσεις τις έχω κάνει, αλλά γιατί δεν ρωτάνε έναν άντρα πώς είναι μετά τα 50; Μόνο γυναίκες. Σαν να υπάρχει ένας ρατσισμός με τις ηλικίες. Οι άνθρωποι έχουμε και άλλες πλευρές. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα με ρωτάνε αν με ενοχλεί ο χρόνος. Είμαι και επαγγελματίας και σύζυγος και μητέρα και Δόξα τω Θεώ κάθε χρόνο δουλεύω σκληρά. Και πάντα οι τίτλοι που βγαίνουν είναι για την ηλικία. Κάτι που ειλικρινά εγώ δεν το σκέφτομαι. Ειδικά τώρα, δε με απασχολεί. Και το θεωρώ προσβλητικό για το φύλο μου. Ο άντρας δεν εγκαλείται να απολογηθεί για τον χρόνο που περνάει από πάνω του… Μια φεμινιστική κρίση είναι, μη δίνεις σημασία. Γιατί , περνώντας ο χρόνος, τα θέματα πρέπει να τα λύσεις. Όχι να συμβιβαστείς, αλλά να πορευτείς μαζί τους. Να τα αγκαλιάσεις".
Σε άλλο σημείο, η Ρένια Λουιζίδου αναφέρθηκε στην απώλεια του Βλάσση Μπονάτσου, γεγονός που σημάδεψε τη ζωή της; "Σοκαρίστηκα όταν έγινε. Πολύ λίγους ανθρώπους έχω γνωρίσει στη ζωή μου να ζουν την κάθε στιγμή στο 100%. Κάθε λεπτό, να μη μένει κάτι, Κι όταν έμαθα ότι έφυγε, ένιωσα σαν έχει λάθος. Τώρα με τα χρόνια το εμπέδωσα όπως και άλλες απώλειες".
Στο σημείο αυτό, η Ρένια Λουιζίδου έκανε μία ανασκόπηση της καριέρας της, λέγοντας: "Τα πράγματα μου ήρθαν στις σωστές δόσεις. Όσα μπορούσα να αντέξω. Στους "Απαράδεκτους" δεν ήμουν πρωταγωνίστρια και ευτυχώς. Και μετά σιγά – σιγά με τα χρόνια ήρθαν και οι ρόλοι και όλα, ευτυχώς όταν εγώ αισθανόμουν ασφαλής. Ωραία πήγαν όλα. Και αισθάνομαι συνεχώς ότι είμαι ένα πρόγραμμα σε εξέλιξη. Και με πολλή δουλειά και με όλα, αλλά και με τον εαυτό μου. Ήμουν πολύ δουλευταρού και ευγνώμων. Δεν τεμπέλιασα. Έβαζα μαστίγιο κάθε μέρα γιατί όλα είναι αμφίβολα αυτές τις εποχές. Θα ήθελα να χαρίσω ανεμελιά στον εαυτό μου μετά από τριάντα χρόνια σκληρής δουλειάς. Πάντα στην τσίτα. Κάποιος μπορεί να νομίζει ότι η καθημερινότητά μας είναι ένα πάρτι , αλλά δεν είναι. Απαιτεί πειθαρχία. Το δε θέατρο είναι δεσμευτικό. Στην τηλεόραση ένα λάθος διορθώνεται, στο θέατρο όχι. Όταν παίζω δεν μου ανήκει η μέρα μου. Δεν μπορώ να πιω μια μπίρα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Όλη μου η μέρα είναι το θέατρο. Σαν αθλητής. Αλλά σου ανταποδίδει η σκηνή".
Η Ρένια Λουιζίδου πρόσθεσε κλείνοντας: "Ζηλεύω αυτούς που είναι 55 και λένε ότι νιώθουν σαν 25. Εγώ ξέρω την ηλικία μου, τη βλέπω στον καθρέφτη. Γιατί, άλλα τα μάτια του 25αρη και άλλα του 55αρη. Από την άλλη, είμαι καλύτερα που δεν αισθάνομαι 25 χρονών. Στα 25 δεν ήξερα τι μου γινόταν. Είχα μία αντάρα και μία αγωνία και ένα χάσιμο που δεν νοσταλγώ. Νοσταλγώ μόνο την ενέργεια που είχα τότε, αλλά τη γαλήνη και την ισορροπία που έχω τώρα δεν την ανταλλάσσω με αυτά των 25 ετών. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις".