Ο Γιώργος Καπουτζίδης ήταν καλεσμένος της Ελένης Μενεγάκη στο πλατό της εκπομπής "Ελένη".
Ο δημοφιλής δημιουργός παραχώρησε μία συνέντευξη στη διάσημη παρουσιάστρια και στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, κατά την οποία αναφέρθηκε στην παράσταση "42497" που φέρει την υπογραφή του.
Αρχικά, για τον λόγο που σπάνια θα τον δούμε πλέον να ασχολείται με την υποκριτική, ο Γιωργος Καπουτζίδης δήλωσε: "Δεν παίζω στην παράστασή μου, στις "Σέρρες" έπαιξα λίγο επειδή χρειάστηκε. Δεν μου λείπει να παίζω, δεν είναι ανάγκη μου, μου αρέσει ησυχία μου. Επίσης το ωράριο που έχει το θέατρο το θεωρώ πολύ δύσκολο, μπράβο στα παιδιά που το κάνουν. Στην τηλεόραση έχεις ένα ρεπό, στο θέατρο έχεις ένα διήμερο και σκέφτεσαι μην πάθεις κάτι γιατί έχεις παράσταση. Όλοι εξαρτώνται από εσένα. Νομίζω είμαι πολύ ελεύθερος άνθρωπος για να έχω ένα ωράριο που με αγχώνει. Πέρυσι έπαιξα στην παράσταση επειδή μου είχαν πει ότι θα είναι μόνο δύο μέρες. Μετά έμαθα ότι θα είναι τρεις!".
Ο Γιωργος Καπουτζίδης απάντησε μάλιστα σε ορισμένα σχόλια που έχουν γίνει όσον αφορά τον τρόπο που έχει αλλάξει το χιούμορ του μέσα στον χρόνια.
"Δεν σοβάρεψα, αν σοβάρεψα δεν έγινε επειδή υπάρχει πολιτική ορθότητα. Σοβάρεψα επειδή μεγάλωσα. Θεωρώ ότι θα ήταν χαζό από μεριάς μου να γράφω τα ίδια πράγματα που έγραφα στα 29 μου, και να γελάω με τα ίδια πράγματα. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος, μεγάλωσα. Προβληματικό θα ήταν να κάνω τα ίδια πράγματα. Δεν το έχουν σκεφτεί αυτό όσοι λένε ότι "σοβάρεψα". Και τώρα χιούμορ έχω, αστεία είναι αυτά που γράφω αλλά μπορεί να είναι λιγότερο camp, λιγότερο φανταχτερά" δήλωσε.
Όσον αφορά το πώς έγραψες το 42497, ο Γιώργος Καπουτζίδης μοιράστηκε: "Αυτή η παράσταση την έγραψα πολύ δύσκολα, ίσως γιατί είναι αρκετά εξομολογητική. Αυτό το έργο είναι η συναισθηματική μου κατάσταση την περίοδο που γράφτηκε. Έζησα μία μοναχικότητα, μία απομάκρυνση, ζήσαμε όλοι μαζί μια πανδημία, έζησα μία απώλεια ενός αγαπημένου μου φίλου. Στην παράσταση οι άνθρωποι ζουν με εγκλωβισμένα τα συναισθήματά τους, δεν έχουν λόγους να χαρούν ή να στεναχωρηθούν. Μόνο ο θυμός είναι ένα ατόφιο συναίσθημα που αισθάνονται. Σιγά σιγά ανακαλύπτουν την αγάπη, που είναι τελικά αυτό που μπορεί να σε λυτρώσει, ίσως μπορεί να λυτρώσει και μένα".