Η Δέσποινα Μοιραράκη ήταν καλεσμένη του Γιώργου Λιάγκα στο πλατό του 'Πρωινού".
Η γνωστή παρουσιάστρια και επιχειρηματίας παραχώρησε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στον παρουσιαστή του ΑΝΤ1 αναφερόμενη μεταξύ άλλων στα πρώτα δύσκολα χρόνια πριν την επιτυχία, στον πρώτο της δύσκολο γάμο, αλλά και στον Γιάννη Κοντούλη.
Η Δέσποινα Μοιραράκη τα κατάφερε, ξεκινώντας από χαμηλά: "Η οικογένειά μου ήταν φτωχή, δεν είχα παπούτσια να φορέσω. Στο σχολείο πήγαινα πάντα τελευταία γιατί δεν ήθελα να βλέπουν τα σκισμένα που παπούτσια. Έχασα τον πατέρα μου όταν ήμουν έξι ετών".
Η ίδια πέρασε εξαιρετικά δύσκολα στον πρώτο της γάμο: "Είναι τιμή μου που έκανα καριέρα με το όνομα Μοιραράκη. Αρχικά είναι ο πατέρας των παιδιών μου, εργάστηκα για να κάνω αυτό το όνομα γνωστό στο εξωτερικό.
Ήταν πολύ άσχημη η σχέση που είχα μαζί του. Σκέφτομαι τώρα με το #metoo και όλα αυτά που γίνονται, εάν μπορούσα να τα δημοσιοποιήσω όλα αυτά… Είχα σοβαρό λόγο που έπρεπε να τα υπομείνω όλα αυτά, δεν μπορώ να το πω δημοσίως. Η λήξη της σχέσης μας ήταν πάρα πολύ επώδυνη, δεν μπορούσε να πιστέψει ο πρώτος μου άντρας ότι ένα κοριτσάκι 17 χρόνια μικρότερό του τον χωρίζει.
Υπήρχε ένας λόγος που δεν μπορούσα να διαλύσω αυτόν τον γάμο πολύ νωρίτερα απ' όταν το αποφάσισα. Δουλεύαμε μαζί, μέσα από πολύ κόπο δημιουργήθηκε η επιχείρησή μου. Μου είχε πει ότι απαγορεύεται να συνεχίσω με τις αντίκες, "τράβα τον Γολγοθά σου και πήγαινε στα χαλιά". Ήθελα να αποδείξω ότι είμαι ικανή, έπρεπε οπωσδήποτε να πετύχω και ζήσουμε εγώ και τα τρία μου παιδιά".
Συνειδητά έμεινε μόνη της, για να καταξιωθεί επαγγελματικά: "Άργησε η ζωή να γλυκάνει για μένα. Έμεινα χρόνια μόνη μου πριν γνωρίσω τον σύζυγό μου, για να μπορέσω να επιβληθώ στον αντροκρατούμενο χώρο των χαλιών".
Η απώλεια του άντρα της, του Γιάννη Κοντούλη, τη συγκλόνισε. Πονάει πολύ μέσα της αλλά είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει: "Ήταν αρχικά επιθυμία του και μετά κοινή μας απόφαση να μη δημοσιοποιήσουμε το πρόβλημα της υγείας του. Πονάω πάρα πολύ για αυτό το θέμα, υποφέρω βαθιά μέσα μου. Δεν νιώθω ακόμα έτοιμη να πω περισσότερα γι' αυτό το θέμα. Μετά από πολλές αντιξοότητες, ήρθε στη ζωή μου ένα δώρο, το οποίο πρέπει να αποδεχτώ ότι δεν το έχω αυτήν τη στιγμή. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι εδώ. Μου λείπει πάρα πολύ. Σκέφτομαι ότι μετά από δω θα με πάρει τηλέφωνο και θα μου πει ότι ήμουν καλή. Πονάω τόσο πολύ, έμαθα να μπορώ να διαχειρίζομαι συγχρόνως τον πόνο, τη θλίψη, την απώλεια, και μετά να επανέρχομαι. Προσπαθώ να να διαχειριστώ την αδικία που νιώθω σκεπτόμενη ότι για κάποιον λόγο έγινε και αυτό. Η ζωή συνεχίζεται με όποιο κόστος, είμαι υποχρεωμένη να προχωρήσω μπροστά".